Op reis door Ierland!

Dinsdag ochtend genoten voor de laatste keer van het mooie uitzicht bij het ontbijt. Daarna gingen we op pad. Michiel had gehoord over een leuke pub naast een kasteel, wat een leuke plek! We lunchten bij Durty Nelly’s, een pub van 400 jaar oud. Vervolgens hebben we Bunratty Castle en het bijbehorende openlucht museum bezocht. Een erg leuke plek! 

We verbleven drie nachten in een leuk huisje bij het Slieve Aughty Centre, ze hadden zelfs vers geplukte bloemen neergezet. We werden verwelkomd in het Nederlands, wat een verrassing! De eigenaars bleken jaren geleden vanuit Nederland naar Ierland te zijn geëmigreerd. Grappig om David de Kabouter en andere figuren van Rien Poortvliet in het Ierse Sprookjesbos tegen te komen. 

Lekker om even ons eigen plekje te hebben. Spelletje spelen, lezen, vuurtje maken, samen Mickey lost ‘t op ontdekken, met Lego spelen, rondom ontdekken, groenten en fruit verzamelen in de moestuin en koken. 

Woensdagmiddag zijn we op pad geweest met Jack Willow en Hero, vader en zoon en tevens twee ezels. Ze waren een beetje ondeugend, daar hoopten de kinderen al op. Michiel en Thomas hebben tijdens de wandeling een hertje gespot. Onderweg hebben we bramen geplukt. Het einde van de wandeling bleek door een weiland met paarden te zijn. Een goed moment om even te gaan rollen, vonden onze ezels. 

Donderdag hebben Julia en Thomas paard gereden door het bos. Julia op Tilly en Thomas op Tucker. Ze mochten zonder halstertouw, super stoer vonden ze dat. Ze zijn zelfs een paar keer in draf geweest. Het bos is erg mooi! 

In de middag heeft Julia appels geplukt en appelmoes gemaakt en Thomas ging op pad voor sla, tomaten en komkommer en heeft een salade voor ons gemaakt. 

Vrijdag gingen we op pad naar Dublin. Eindelijk naar Lars en Kaj aldus Julia en Thomas. In de middag namen we de bus en bij de halte stonden Chris en Davina al te wachten. Gezellig om elkaar weer te zien en leuk te zien waar ze wonen. Opa Frans en oma Ria waren hier vorige week en hadden met stoepkrijt een welkomstboodschap gekrijt.

Zaterdag zijn we vanaf hun huis langs rivier de Dodder naar het Bushy Park gelopen. Onderweg zagen we een vos! In het park was live muziek en allemaal eettentjes. Het zonnetje scheen en wij zaten heerlijk op picknickkleedjes. Terwijl je jongens aan het voetballen waren en een hut bouwden vermaakten Julia en Chris zich met een Rubiks kubus. Die avond zijn Chris en Michiel de stad in geweest. 

Zondag gingen we met elkaar naar Dublin Zoo en sloten we af bij het favoriete pizza restaurant van Chris, Davina, Lars en Kaj. Het was erg fijn elkaar te zien, spreken en samen te spelen. 

Maandag zijn we naar de Wiklow Mountains gereden en hier blijven we drie nachten, voordat we met de boot terug gaan naar Frankrijk. 

We zijn nu in Killarney en ontdekken de (ruime) omgeving.

Zaterdag hebben we een deel van de Ring of Beara gereden en zijn we dwars door gestoken via de Healy Pass. De natuur is zo mooi! Super veel tinten groen, heel veel mos en bloemen in oranje, geel en paarse heide. Dan weer reden we langs de kust, dan door een bergpas. Het blijft wel opletten geblazen, want soms lopen er koeien of schapen op de weg. En sommige wegen lijken een eenbaansweg, maar blijkt toch ook voor tegemoet komend verkeer.
Onderweg zagen we een bordje met ‘stone circle’. Dat leek ons interessant! We hebben gewandeld door het Bonane Heritage Park en een hertje en verschillende archeologische plekken gezien. Terug reden we via Moll’s Gap en Ladies View en langs de Torc waterval.

Zondag stonden we op tijd op, want we gingen met de boot! Vanaf Dingle, dus de Dingle Peninsula konden we mooi ontdekken. Vanaf de boot zagen we Beehive hutten die voorkomen in Star Wars. Ze zijn te zien op Skellig Michael en andere plekken van de Dingle Peninsula.

Vanaf Dingle was het ongeveer een uur varen naar Great Blasket Island. De Blasket eilanden (12 stuks) zijn een eilandengroep en vroeger waren de 5 grootste eilanden bewoond door mensen. Het vee stond dan op een ander – vlakker- eiland. In de jaren ‘50 is het laatste eiland geëvacueerd, omdat het wonen op Great Blasket Island te zwaar was (de jongere mensen vertrokken). Een deel van de mensen van onze boot stapten over op een rubberbootje, dat hen aan land bracht. Zij brachten daar de dag door. Er wonen daar veel verschillende vogels (waaronder papegaaiduikers en een albatros soort) en zeehonden. Het is een van de laatste plekken waar dieren in alle rust kunnen broeden en jongen kunnen krijgen.

En toen gingen we door! We hadden het geluk papegaaiduikers te zien en heel veel dolfijnen. Wow! Zo fantastisch! Soms een paar, soms heel veel. Soms onder de boot door, soms springend. Groot en ook kleintjes! Genieten was dat.
We hadden de tip gekregen om te zoeken naar vogels. Want waar vogels zijn, zijn vaak vissen. En waar vissen zijn, zijn geregeld dolfijnen. Bijzonder om de vogels en dolfijnen samen te zien jagen.

De afgelopen drie jaar merken ze hier veel verandering. Er is minder vis doordat vissen liever in koeler water zwemmen (het zeewater is warmer dan eerst) en door visserij (voor zowel mens als kattenvoer). Doordat er minder vissen zwemmen, zijn er ook minder andere dieren die normaliter die vissen zouden eten. Zo is de populatie papegaaiduikers enorm gekelderd, omdat zij ‘slechts’ 40 km kunnen vliegen om eten te zoeken. Omdat ze binnen die afstand niet voldoende vis kunnen vangen gaan ze dood of kunnen ze onvoldoende vangen om voor zichzelf en hun kuiken (1 ei per jaar) te zorgen.

Julia heeft ons de haven in gevaren en daarna hebben we heerlijk geluncht. We zijn terug gereden via de Conor Pass. Bijzonder dat er in zo’n korte afstand zowel kust als bergen zijn. Die middag hebben we gezwommen, dat moet hier met badmuts op. En daarna genoten van een picknick.

Vandaag (maandag) zijn Julia en Lindy wezen paardrijden. Vlakbij ons hotel zit een manege en vanaf daar konden we zo het Killarney National Park in rijden. Het regende behoorlijk, maar met regenkleding aan was het prima te doen. Zo speciaal om door de heuvels te rijden! We gingen soms in draf en Julia kreeg complimenten; had ze dat soms eerder gedaan?! En heel bijzonder: ineens zagen we een vos! Hij leek ons net zo interessant te vinden als wij hem, dus we konden er dicht langs lopen.

In het Killarney NP zijn veel herten. Tijdens het ontbijt hebben we ze een paar keer langs zien lopen en tijdens het wandelen zie je ze ook. Ondanks dat het er zo veel zijn blijft het bijzonder om te zien. Met kleintjes en zo dichtbij! Michiel is maandagmiddag wezen hardlopen en kwam er ook een hoop tegen.

We slapen nog 1 nachtje hier en morgen vertrekken we naar ons volgende stekje. Afgelopen nacht ging het brandalarm 2x af, waarschijnlijk omdat iemand in zijn kamer aan het roken was. We hopen dus op een betere nacht.