Op reis door Ierland!

Allereerst hopen we natuurlijk dat jullie allemaal fijne kerstdagen hebben gehad! Wij hebben van de kerst, zon en leesboeken genoten op een heerlijke camping bij het Peel Forest.

Maar eerst vertellen over de Rakiura Track! Zoals eerder gezegd is dat een driedaagse wandeling (37 km) op Stewart Island/Rakiura. Van tevoren waren de weersvoorspellingen niet heel goed, we zouden best wat regen krijgen. Maar we hadden geluk! De eerste dag was het de hele dag droog, de tweede dag af en toe een (klein) buitje en de derde dag hadden we vooral te maken met modder 😉 Het was een prachtige wandeling! We zagen kust, veel bos en gingen constant heuvel op/af. Wel wennen (vooral voor Lindy) dat we met een grote rugzak liepen, we moesten nogal wat mee nemen: slaapzak, eten, afval, kookgerei (gas, pannen) en kleding. In Nieuw-Zeeland zeggen ze vaak “leave nothing but footprints” en “take nothing but pictures”. ‘s Nachts sliepen we in huttten, die we met zo’n 10 personen deelden.  De tweede dag was het wat frisser en Michiel heeft een mooi vuurtje gemaakt voor ons allemaal 🙂

Maandagmiddag zat de wandeling er voor ons op. We sliepen die nacht in een gezellig hostel en de volgende dag gingen we naar Ulva Island. Dat was echt super leuk! Op de heenweg zagen we een paar pinguins zwemmen en op het eiland waren ontzettend veel vogels te zien en horen. Eerst zagen we een weka paartje dat op zoek was naar voedsel voor hun kleintje, zo leuk om te zien! Daarna zagen we zowaar een kiwi in het wild, daar hadden we zo op gehoopt!! Echt heel gaaf, want zo veel komen ze niet meer voor.

Die middag gingen we met de ferry terug naar Bluff. Het waaide behoorlijk, de boot ging soms echt meters omlaag vanwege de hoge golfen. Een mooi bijkomend voordeel was dat we albatrossen (spanwijdte van zo’n 3 meter!) zagen vliegen, zij vliegen alleen bij sterke wind! We konden niet aanleggen bij de gewone haven, dus gingen we naar de grotere haven. Daar zagen we de Sea Sheppard (anti-walvisjagers) liggen!

Op de gok langs geweest bij de broer van Michiels opa, hij woont nu al bijna 60 jaar in Nieuw-Zeeland. Daarna door gereden naar Slope Point, het meest zuidelijke puntje van het Zuidereiland. Op Ulva Island zijn we het dichtst bij de Zuidpool geweest ;). Het waaide zo hard dat we onze tent niet op wilden zetten, dus geslapen in een hostel bij een boerderij. Bij andere mensen is die nacht het dakraampje van hun camper gewaaid.

Er volgden een paar dagen met best wat regen, dus we konden lekker ver rijden 😛 We zijn Dunedin in geweest (leuke stad!) en hebben genoten van het uitzicht vanaf Otago Peninsula. Toen we via de oostkust omhoog reden langs de Mouraki Builders werd het net vloed, natte broek gehaald dus 😉 Mount Cook konden we vanwege de wolken niet zien, de ongelofelijk blauwe meren daar in de buurt gelukkig wel! Echt bizar was dat, zo ontzettend blauw! Heel mooi!

Kerst dus doorgebracht op een camping en nu zijn we in Christchurch. De afgelopen dagen zijn er wat naschokken (tot 4.9 op de schaal van Richter) geweest van de aardbeving in september (toen 7.1). Wij hebben daar zelf niets van gemerkt, hier in de stad zijn nogal wat gebouwen afgesloten/deels ingestort.

Gisteren zijn we met de TranzAlpine van Christchurch (oostkust) via Arthurs Pass naar Greymouth (westkust) en weer terug geweest. Het was een lekker dagje, al was het niet helemaal wat we verwacht hadden. Wij verwachtten een treintocht over bergtoppen, maar we reden meestal door het dal of tunnels 😉 Het uitzicht was wel mooi :).

Gelukkig uiteinde en tot in 2011! 🙂

[Show as slideshow]

Alweer een week geleden dat we voor het laatst wat geplaatst hebben zagen we! Vorige week zijn we van Franz Josef naar Wanaka gereden via de Haast Pass. Erg leuke route, met flink wat mooie watervallen langs de weg.

In Wanaka hebben we de Rob Roy Valley Track gelopen in het Mount Aspring National Park. Erg mooie wandeling door een prachtige omgeving! Overal om ons heen waren bergen (met gletsjers er boven op), bossen en weides met schapen en lammetjes; zelfs geen elektriciteitskabels oid! Onderweg een paar kea’s tegen gekomen, nieuwsgierige ‘ papegaaien’.
Die avond zijn we naar de plaatselijke bioscoop geweest, die bekend staat om de heerlijke cookies en de bijzondere zaalindeling. In de zaal staan namelijk geen bioscoopstoelen, maar tig banken. Wij hadden een heerlijke bank vooraan bemachtigd en hebben genoten van ‘The social network’  en natuurlijk de overheerlijke, super grote cookies!

Vanaf Wanaka door naar Te Anau, waar het gelukkig ontzetted mee viel met de zandvliegjes! Ze waren er wel, maar niet zo veel als we gevreesd hadden. Dinsdag zijn we met de auto naar Milford gereden en weer terug. Onderweg een aantal keer gestopt, onder andere bij ‘ The Chasm Walk’. Klein stukje lopen naar een gigantisch wild stuk water, het ging zo hard dat er stoom van af kwam! In combinatie met de zon konden we twee regenbogen zien, erg gaaf!

Woensdag op donderdag hebben we een nacht op een boot geslapen in de Doubtful Sound. Dat was echt ge-wel-dig!! ‘s Ochtends vroeg gingen we met een grotere boot over Lake Manapouri, daarna een stukje over land met een bus en daarna gingen we ‘onze’ boot in de Doubtful Sound op.

We hadden gekozen voor een kleinere boot, we waren met slechts 10 gasten en 2 (erg leuke!) bemanningsleden (Sean en Maria). De boot was niet helemaal vol (er konden 14 gasten mee), daarom hadden Sean en Maria besloten iedereen te upgraden. Wij kwamen terecht in de mooiste kamer: een tweepersoonsbed en een eigen badkamer erbij!

De andere gasten waren ook aardig, gezellig gekletst en uiteraard vooral ook genoten van het uitzicht. Langs alle mooie bergen gevaren en af en toe gestopt om te kijken naar een zeehond of pinguin. Niet heel veel van gezien helaas, en ook nog geen dolfijnen. Maar wel veeeeeel ander moois!

Sean ging duiken om te kijken of hij wat creyfish (zout water kreeft) kon vangen, dat was gelukt! Super veel! Hij legde ze allemaal aan boord en als we wilden konden we zo’n beest vast houden. Zelfs Lindy heeft dat gedaan 😉 Degene die zij vast had was ‘over’ en mocht terug het water in.

Later gingen we vissen, we vingen heel veel sea perch (leuke rode vissen). Lindy ving er een en vond het toen wel mooi geweest (wilde eigenlijk geen vis vangen, maar hij beet zo snel!) en Michiel ving er maar liefst zes!!!

Eind van de middag gingen we kayakken en daarna is Michiel een aantal keer vanaf het helicopterdek bovenop de boot het water in gesprongen. Daarna ging hij nog even vissen en ving hij zowaar een (zand)haai, baracuda en red cod! Eerder had hij aangegeven bij Sean en Maria dat hij graag de vis en crayfish wilde fileren / zagen, dus dat heeft hij gedaan 🙂

‘s Avonds hebben we genoten van het heeeeeelijke eten! We aten de vers gevangen creyfish en sea perch en nog meer. Heeeerlijk kerstdiner 😉

Daarna gingen een paar liefhebbers nog wat vissen. Michiel ving nog twee haaien! Zie de foto’s van de ‘Two drunk man and a shark’ 😉 Die nacht heerlijk geslapen in ons ‘echte’ bed 😀

Gister zijn we aangekomen in Invergargill. Vandaag even op internet en straks gaan we eten inkopen voor onze wandeling op Steward Island. Morgenochtend pakken we de ferry van Bluff naar Oban en daarna starten we met de Rakiura Track (37 kilometer in 3 dagen). Onderweg slapen we in hutten. Extra dagje in Oban, dinsdagmiddag pakken we de ferry terug naar Bluff.

Erg leuk om jullie berichtjes te lezen!

Zoals jullie op een foto kunnen zien hebben wij onze kerstster en stal al in de auto hangen 🙂 Vreemd om alle kerstbomen, -mannen en opblaassneeuwpoppen in de zomer te zien, maar we hebben nog geen kerstgevoel, helaas 😛

[Show as slideshow]