Allereerst hopen we natuurlijk dat jullie allemaal fijne kerstdagen hebben gehad! Wij hebben van de kerst, zon en leesboeken genoten op een heerlijke camping bij het Peel Forest.

Maar eerst vertellen over de Rakiura Track! Zoals eerder gezegd is dat een driedaagse wandeling (37 km) op Stewart Island/Rakiura. Van tevoren waren de weersvoorspellingen niet heel goed, we zouden best wat regen krijgen. Maar we hadden geluk! De eerste dag was het de hele dag droog, de tweede dag af en toe een (klein) buitje en de derde dag hadden we vooral te maken met modder 😉 Het was een prachtige wandeling! We zagen kust, veel bos en gingen constant heuvel op/af. Wel wennen (vooral voor Lindy) dat we met een grote rugzak liepen, we moesten nogal wat mee nemen: slaapzak, eten, afval, kookgerei (gas, pannen) en kleding. In Nieuw-Zeeland zeggen ze vaak “leave nothing but footprints” en “take nothing but pictures”. ‘s Nachts sliepen we in huttten, die we met zo’n 10 personen deelden.  De tweede dag was het wat frisser en Michiel heeft een mooi vuurtje gemaakt voor ons allemaal 🙂

Maandagmiddag zat de wandeling er voor ons op. We sliepen die nacht in een gezellig hostel en de volgende dag gingen we naar Ulva Island. Dat was echt super leuk! Op de heenweg zagen we een paar pinguins zwemmen en op het eiland waren ontzettend veel vogels te zien en horen. Eerst zagen we een weka paartje dat op zoek was naar voedsel voor hun kleintje, zo leuk om te zien! Daarna zagen we zowaar een kiwi in het wild, daar hadden we zo op gehoopt!! Echt heel gaaf, want zo veel komen ze niet meer voor.

Die middag gingen we met de ferry terug naar Bluff. Het waaide behoorlijk, de boot ging soms echt meters omlaag vanwege de hoge golfen. Een mooi bijkomend voordeel was dat we albatrossen (spanwijdte van zo’n 3 meter!) zagen vliegen, zij vliegen alleen bij sterke wind! We konden niet aanleggen bij de gewone haven, dus gingen we naar de grotere haven. Daar zagen we de Sea Sheppard (anti-walvisjagers) liggen!

Op de gok langs geweest bij de broer van Michiels opa, hij woont nu al bijna 60 jaar in Nieuw-Zeeland. Daarna door gereden naar Slope Point, het meest zuidelijke puntje van het Zuidereiland. Op Ulva Island zijn we het dichtst bij de Zuidpool geweest ;). Het waaide zo hard dat we onze tent niet op wilden zetten, dus geslapen in een hostel bij een boerderij. Bij andere mensen is die nacht het dakraampje van hun camper gewaaid.

Er volgden een paar dagen met best wat regen, dus we konden lekker ver rijden 😛 We zijn Dunedin in geweest (leuke stad!) en hebben genoten van het uitzicht vanaf Otago Peninsula. Toen we via de oostkust omhoog reden langs de Mouraki Builders werd het net vloed, natte broek gehaald dus 😉 Mount Cook konden we vanwege de wolken niet zien, de ongelofelijk blauwe meren daar in de buurt gelukkig wel! Echt bizar was dat, zo ontzettend blauw! Heel mooi!

Kerst dus doorgebracht op een camping en nu zijn we in Christchurch. De afgelopen dagen zijn er wat naschokken (tot 4.9 op de schaal van Richter) geweest van de aardbeving in september (toen 7.1). Wij hebben daar zelf niets van gemerkt, hier in de stad zijn nogal wat gebouwen afgesloten/deels ingestort.

Gisteren zijn we met de TranzAlpine van Christchurch (oostkust) via Arthurs Pass naar Greymouth (westkust) en weer terug geweest. Het was een lekker dagje, al was het niet helemaal wat we verwacht hadden. Wij verwachtten een treintocht over bergtoppen, maar we reden meestal door het dal of tunnels 😉 Het uitzicht was wel mooi :).

Gelukkig uiteinde en tot in 2011! 🙂

[Show as slideshow]